Przyspieszamy.

Nowelizacja wprowadza m.in. możliwość zaskarżenia decyzji do sądu administracyjnego bez składania wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy oraz bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa, co pozwala na uniknięcie mało skutecznych środków zaskarżenia i skierowanie sprawy od razu do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Możliwe będzie nadto domaganie się uzupełnienia postepowania dowodowego przez organ II instancji bez kierowania sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji na żądanie strony.

Bat na decyzje kasatoryjne.

Jeśli organ II instancji bezpodstawnie zwróci sprawę do organu I instancji, a tym samym przedłuży postępowanie w sposób niecelowy, możliwe będzie domaganie się wymierzenia grzywny leniuchowi.

Większy kontakt.

W wersji klasycznej postepowanie administracyjne jest pisemne, co powoduje rozciągnięcie go w czasie: zwykle na 1 dzień zajmowania się sprawą przez urzędnika, przypada przeciętnie ok. 28 dni na obieg informacji (7 dni przekazywania pisma wewnętrznie i dodatkowe 7 na przesłanie oraz kolejne 14 na oczekiwanie na odpowiedź)! Oczywiście z rzadka mamy do czynienia z rozprawami administracyjnymi, ale są naprawdę rzadkością (w naszej kancelarii do początku istnienia mieliśmy do czynienia z 2 protokołami z takich rozpraw!). Być może w jakiejś części niedogodność tę zrekompensuje możliwość skorzystania z mediacji (i to na koszt organu!).

Przyjaźń do obywatela.

Nowelizacja wprowadza nowe zasady np. zasadę przyjaznej interpretacji przepisów i nakaz rozstrzygania wątpliwości faktycznych na korzyść strony. Co więcej jednoznacznie ma zostać wyrażona zasada pewności prawa, który oznacza, że organ może odstąpić od utrwalonej praktyki załatwiania spraw jedynie wówczas, gdy uzasadniają to ważne przyczyny. Zatem doczekaliśmy się, konieczności korporacji konstytucyjnych zasad, np. państwa prawa do aktów niższego rzędu, jakby nie było oczywiste jak należy prawo stosować. Cóż, rzeczywistość i tzw. praktyka stosowania prawa wskazuje na to, że było to konieczne.

Kierunek zmian, jak by go nie komentować, jest dobry. Trzymamy zatem kciuki, by nie przeobraził się w drukowany pomnik dobrych, acz niespełnionych intencji.